شکوفه چه میفهمد از زرد شدن به پای عشق

اشق هوس های عاشقانهبا توام

دست هایت را به من بده

به جهنم که مرا به جهنممیبرند بخاطر عشق بازی با تو!!!!

تو خود بهشتی...

 

تنهایی قشنگترین و بی منت ترین حس دنیاست

 

چون برای داشتنش نیاز به هیچ کس نداری

 

... یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ ...

... ای خوب نزدیک ...

دعای جوشن کبیر- بند ۵۱

 

گفتم: اینقدر گناه کردم که منو نبخشی...

گفت: ... قطعاً خدا آمرزنده مهربان است.

(نحل 115)

من ... و ١٧ سالمه! من ادمى بودم كه به هيچكس تا همين شش ماه پيش دل نبستم! به طور اتفاقى يكى از اشناهاى دوستمو كه اسمش امير بودو ميشناختم! بعضى وقتا ميديدمش اما اصلا ازش خوشم نميومد! تا اينكه بعد چندوقت توى نت پيداش كردم! و كاش هيچوقت جوابشو توى چت نميدادم! كم كم خيلى باهم جور شديم! اوايل مثل دادشم بود حتى داداش صداش ميكردم! اما بعد گفت كه دوست نداره منم ديگه بهش نگفتم! اونقد باهم راحت بوديم كه همه چيزو به من ميگفت و منم در همه صورت باهاش بودم! تا اينكه يه روز گفت دوست دختر گرفتم بالاخره(يه مدت بود با كسى نبود) ! من اول خيلى عادى گفتم ااا چه خوب اما بعد... بعد چند وقت احساس كردم نه نميتونم با اين احساس كه نميدونم چيه كنار بيام! يه روز رفتيم بيرونو به طور كاملا ناگهانى بوسش كردم و اونم همراهى كرد! بعد از اون روز من ديگه مثل قبل نبودم!! با خيليا بودم اما اون احساس.... رفته رفته از بودنش خوشحال و از نبودنش دنيا رو سرم خراب ميشد! وقتى با كسى ميديدمش ديوونه ميشدم اما خب من خيلى خود دارم! خلاصه بعد چند وقت نميدونم كى بهش گفت كه من دوسش دارم! اول انكار كردم اما وقتى ديدم كه كى اين حرفو زده ميخواستم بميرم! صميمى ترين دوستم! با اينكه حس منو ب اون ميدونست باهاش دوست شد! و همه چيو به امير گفت! اون لحظه تنها كارى كه كردم فقط دويدم! نميدونستم كجا دارم ميرم! فقط ميدويدم! يه دفعه خوردم به يه ماشينو ديگه هيچى نفهميدم! وقتى بيدار شدم همه جا سفيد بود! فكر كردم مردم اما صداى مامانمو كه شنيدم فهميدم نه نمردم! فهميدم امير دنبالم كرده و وقتى ماشين زده بهم اون اوردم بيمارستان!يه ماه و نيم تو كما بودم! خود امير بيرون نشسته بود! من به هواى سر درد دكترو خواستم! وقتى اومد بهش گفتم كه به همه بگه من حافظمو از دست دادم! هه مثل فيلما! اما واقعيت بود! قيافه اميرم داغون شد وقتى دكتر بهش گفت!به مامانم يه چشمك زدم كه يعنى من خوبم! چون از همون اول از همه چى خبر داشت! بعد رفت بيرونو امير بعد چند ديقه با قيافه تركيده اومد تو! من اونقدر سرد نگاهش كردم كه گريش گرفت! يه دفه نشست رو زمينو فقط زار ميزد! من با اينكه تو قلبم آشوب بود اما كارى نتونستم بكنم! خدايا چى ميشنيدم!سارا همون شبى كه من تصادف كردم خودشو از پنجره پرت كرده پائينو درجا مرده! امير ميگفت كه هميشه دوستم داشته اما نگفته! پرستارا اومدن ببرنش! نميتونستم چيزى بگم چون من اونو نميشناختم! كاش ميگفتم امير وايسا من فراموشى نگرفتم اما ... آخرين نگاه اميرم، عشقم، زندگيمو ديدم! اما نميدونستم كه يه رب بعد امير من بخاطره سكته قلبى براى هميشه از پيشم ميره!

خدایا می بینی ؟

حالا که پر از حرفیم

دیگه زنگ انشاء نداریم

قبل تو

از عشق میترســــــــیدم ...

حـــال

از روزی که بـــــــی عشق تو به سر شود میترســم...

 

 "زن" نیستم اگر زنانه پای عشــــقم نایستم! من از قبیله ی "زلــــیخا" آمده ام...

آنقدر عشــــقت را جار می زنم تا خدا برایم کَف بزند! زنــــانه پای این عشــــق می ایستم...

مــــردانه دوســــتم داری؟؟؟؟

شب عروسیه، آخره شبه،خیلی سر و صدا هست میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته،در را هم قفل کرده داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه میشه مامان بابای دختره پشت در داد میزنند:مریم،دخترم،در را باز کن مریم جان سالمی؟آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو میشکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند.کنار دست مریم یه کاغذ هست یه کاغذی که با خون یکی شده.بابای مریم میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره،بازش میکنه و میخونه: سلام عزیزم. دارم برات نامه مینویسم آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه کاش منو تو لباس عروسی میدیدی مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟!علی جان دارم میرم دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم میبینی علی بازم تونستم باهات حرف بزنم دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم.دارم میرم چون قسم خوردم،تو هم خوردی، یادته؟! گفتم یا تو یا مرگ،تو هم گفتی،یادته؟! علی تو اینجا نیستی من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی میدیدی مریمت چطوری داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ میکنه کاش بودی و میدیدی مریمت تا آخرش رو حرفاش موند علی مریمت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره میلرزه همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد،یادته؟! روزی که دلامون لرزید،یادته؟!روزای خوب عاشقیمون،یادته؟! نقشه های آیندمون،یادته؟! علی من یادمه یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم پا روی قلب هردومون گذاشتند.یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت که دیگه حق نداری اسمشو بیاری یادته اون روز چقدر گریه کردم،تو اشکامو پاک کردی و گفتی گریه میکنی چشمات قشنگتر میشه! میگفتی که من بخندم.علی حالا بیا ببین چشمام به اندازه کافی قشنگ شده یا بازم گریه کنم هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب که چشمات تو چشمای من نیافته ولی نمی دونست عشق تو تو قلب منه نه تو چشمام. روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد چون من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود که واسه آینده ام پول نداشت ولی نمی دونست آرزوهای من تو نگاه تو بود نه تو دستات.دارم به قولم عمل میکنم هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم نمیتونم ببینم بجای دستای گرم تو دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام باشه همین جا تمومش میکنم. واسه مردن دیگه از بابام اجازه نمیخوام وای علی کاش بودی میدیدی رنگ قرمز خون با رنگ سفید لباس عروس چقدر بهم میان! عزیزم دیگه نای نوشتن ندارم. دلم برات خیلی تنگ شده میخوام ببینمت.دستم میلرزه.طرح چشمات پیشه رومه دستمو بگیر. منم باهات میام…. پدر مریم نامه تو دستشه،کمرش شکست بالای سر جنازه ی دختر قشنگش ایستاده و گریه میکنه سرشو بر گردوند که به جمعیت بهت زده و داغدار پشت سرش بگه چه خاکی تو سرش شده که توی چهارچوب در یه قامت آشنا میبینه آره پدر علی بود،اونم یه نامه تو دستشه،چشماش قرمزه صورتش با اشک یکی شده بود.نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد نگاهی که خیلی حرفها توش بود. هر دو سکوت کردند و بهم نگاه کردند سکوتی که فریاد دردهاشون بود پدر علی هم اومده بود نامه ی پسرشو برسونه بدست مریم اومده بود که بگه پسرش به قولش عمل کرده ولی دیر رسیده بود حالا همه چیز تمام شده بود و کتاب عشق علی و مریم بسته شده حالا دیگه دو تا قلب نادم و پشیمون دو پدر مونده و اشکای سرد دو مادر و یه دل داغ دیده از یه داماد نگون بخت! مابقی هر چی مونده گذر زمانه و آینده و باز هم اشتباهاتی که فرصتی واسه جبران پیدا نمی کنند…

به تو که میرسم

مکث میکنم

انگار در زیباییت چیزی را

جای گذاشته ام!

مثلا...

در صدایت ... آرامش

در نگاهت ... زندگی

 

بعضی وقتا

اینقدر دلت از یه حرف میشکنه

که...

حتی نای اعتراضم نداری

فقط نگاه میکنی و

بی صدا...

میشکنی....

مردای واقعـــــــــــــــــــــی

زیباترین دختر دنیا رو دوس ندارن...

اونا دختری رو دوس دارن که...

بتونه دنیاشون رو به زیبا ترین شکل بسازه...

خیلی سخته

عاشــــــــــــق کسی باشی که روحشـــم خبر نداشته باشـــــــــــه !!!

بالاخره یاد میگیری از یک دوستت دارم ساده برای دلت یک خیال رنگارنگ نبافی...
که رابطه یعنی بازی و اگر بازی نکنی می بازی...
که داستانهای عاشقانه از یک جایی به بعد رنگ و بوی منطق به خود میگیرند...
که سر چهار راه با تهدید یک هوس شیرین چشمک می زند...
یاد میگیری که خودت را دریغ کنی تا همیشه عزیز بمانی...
که باید صورت مساله ای پر ابهام باشی نه یک جواب کوتاه و ساده...
که وقتی باد می آید باید کلاهت را سفت بچسبی نه بازوی بغل دستی ات را...
روزی میفهمی در انتهای همه ی گپ زدنهای دوستانه باز هم تنهایی....
و این همان لحظه ای است که همه چیز را بی چون وچرا می پذیری ...
با رویی گشاده و لبخندی که دیگر خودت هم معنی اش را نمیدانی....
دیر یا زود این را میفهمی...

 

پـــــســر بــایــد بــاشــی تــا بــفــهمــی

پــول گــرفــتــنــ از پــدر چــقــدر ســخــتــه ...
پــســر بــایــد بــاشــی تــابــفــهــمــی

2ســال تــنــهــای  تــنــهــا غــربــتـــِ ســربــازی کــشــیــدنــ چــقــدر سـخـتـه...
پــســربــایــد بــاشــی تــابــفــهــمــی

دلــهــره ی شــغــل آیــنــده داشــتــنــ چــقــدر ســخــتــه ...
پــســربــایــدبــاشــی تــابــفــهــمــی

از دســتــ دادنِ عــشــقــتــ بــخــاطــر پــول چــقــدر ســخــتــه ...
پــســربــایــد بــاشــی تابــفــهــمــی

بــوق زدن پــشــتــِ مــاشــیــنِ عــروسِ عــشــقـــتـــ چـــه حــالــی داره ...
پــســربــایــد بــاشــی تــابــفــهــمــی

خــوردنِ بــُغــض بــرای ایــنــکـــه مــســخــرتـــ نــکــنـــن کـــه داره گــریــه

میـــکــنــه چــــــــقــــــدر ســــخـــــتـــــه ...

من هنوز عاشقم ، آنقدر که می توانم

هر شب  بدون آنکه خوابم بگیرد

از اول تا آخر بی وفایی هایت را بشمارم

و دست آخر

همه را فراموش کنم

 

امشب یهو دلــــــــــــم کودتا کرد...
تو رو می خواســـــــــــت..
.
.
.

.

.

ســَـرَم رو کردم زیر ِ بالشت
آروم به دلـــــــــــم گفتم
خــــــــــفه شو....
دوره دموکراسی گذشته.... می زنم لهـــــــــت میکنم!!!

بـرنـگـرد !

کـه بـر نـمـی گـردی تـو هـيـچ وقـت . .

نـمـی خـواهـمـم داشـتـه بـاشـمـت، نـتـرس !

فـقـط بـيـا

در خـزان خـواسـتـه هـام

کـمـی قـدم بـزن

تـا بـبـيـنـمـت

 

 

دلـم بـرای راه رفـتـنـت تـنـگ شـده اسـت .

 

 

 

 

 

 

با زنت شوخی کن
سر به سرش بگذار
از غذایش بچش
از دستپختش تعریف کن
و بدان که اگر گاهی هم ظرف ها را تو بشوری
آسمان خدا به زمین نمی آید…!
آخر می دانی؟
او همان دختر رویاهای دیروزت است
که به آشپز خانهء زندگی امروزت آمده…!
باور کن بدون او
اجاق خانه ات حسابی کور کور است

چقد سخته گل آرزوهاتو تو باغچه یکی دیگه ببینی و 

هزار بار تو خودت بشکنی و 

 

 

آروم زیر لب بگی

 

 

گل من باغچه نو مبارک

 

 

 

 

 اگه به یــــــه نفر قول دادے باهــــــاش بمونے ...

دیگه حق ندارے چراغ امیــــــد دلشو خــــــاموش کنے ...

رو حرفــــــت باش و عاشقش بــــــاش...

مطمــــــئن باش دنیــــــاشو به پات میــــــریزه...

آهسته فـتـح کرده‌ای با چشمهایت،

هرچه داشته‌ام را...


حالا تمام جهان من، مستعمره‌ی توست 

 

 

عشــق واقـعی اونیــه کــه پــسر بـا دیــدن عشـقش

اونــو تــو لبـاس عــروسی تصــور کـنه ... نــه بــدون لبـاس!

گاهی خوشحالیم

و گاه به دنبال بهانه ای برای خوش حالی.

مردُم!

در نیمه شعبان خوشحالید

یا این که بهانه ای یافته اید برای خوش حالی؟

 

یک برگ دیگر از تقویم عمرم را پاره می کنم...

 

امروز هم گذشت با مرور خاطرات دیروز

و من در پی زمان بی هدف می روم...

برگی از زندگی ام را ورق می زنم....

امشب به پایان دفترم نزدیکترم...

 

به ســـــلامـــــتی عشقـــم که خیلی با گذشت بود............

حتی از من هم گذشــــــــتــــــ..........

 

حـــــ ــــرف "دلــــتو "بـــــــ  ــزنی "دلــــشــ ــــو " مــــیزنـــ ـی!

پـــــ ــس هـــــــ ــیـــــــــــــــس!......

ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻭ ﭘﯿﺮﺯﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ : ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﯾﺪ؟

ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻧﺴﻠﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ، ﻭﻗﺘﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺗﻌﻤﯿﺮﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ!

ﻧﻪ ﺗﻌﻮﯾﺾ!!!

بیخیالِ پُف :| ولی اینجا قشنگ پُف کردم از خواب پا شدم :))))

 

عجیبه !! برخلاف تصور خیلیا من امسال ولنتاین نه خرس گرفتم نه شکلات نه گل رز و نه قلب !!! البته از شکلات و این لوس بازیا هم اصن خوشم نمیاد باز اگه لوشک بود بهتر بود :))) اما یه چیزی ذهنمو درگیر کرده !! اونم اینکه نکنه قراره هرچی جلوتر میرم تنهاتر شم ؟!؟! به هرحال امیدوارم شما تنها نباشین !!! عاشقتونم

دوباره ولنتاین ! روزِ عشق رو تبریک میگم ، امیدوارم که زندگیتون همیشه پُر از عشق باشه  خدا رو شکر میکنم که شمارو بهم داد تا معنیِ عشق رو بفهمم  عشقید به مولا  عاشقتونم

چـــه جـُمـلـه یِ غـریبـــےســت

"فـرآموشـَت مــے کنم

وقتــی تآ آخــر عمـرَت بــــآ یـآد ِ

او زنـــدگــےمیکنـــے...