پرسید که چرا اینقدر تو خودمم

میخوام بگم تو خود بودن خیلی بهتر از بی خود بودنه ! 

ﺑﻮﺳﯿـבלּﺎبعضیا פـﺮﺍﻡ ڪـﮧ ﻧﯿﺴﺖ هیچی

ﺟﺰو ﻭﺍﺟﺒﺎﺗـﮧ

ﻭﺍﺟﺒـﮧ ڪـﮧ ﻫﺮ ﭼـﮧ ﺯﻭבﺗﺮ

ﺑﺒﻮﺳﯿﺸﻮלּ ﻭ ﺑﺬﺍﺭﯾﺸﻮלּ ڪنار .

مـآ

|خاصـیــρ|،

چـــوכּ خوכمــوכּ

خوآωــیـــρ !

نــﮧ כر פــآل

پـآωــیــρ ،

نــﮧ مثــــﮧ شمـآ

כωـــٺ ایــכּ و اوכּ

زآپـآωــیـρ !

پــس ٺـو وآس مـــآ

نـﮧ |مخــآطــب خـآصــــے|

نــﮧ رفـیــق آωـــے ...

ٺــو هنـوز כر פـــآل

پـلآωــے !

ڪـﮧ فقـط

با آشـغـآلـآیــے مـثــﮧ |خـوכٺ| مـیـلآωــے ! 

هــےِ تـو ُ

نفریـטּــِت نمیکنـَم ...

فَقَط میگَـم :

פֿـבا ازَت بـِـگذَرِ ...

 بعـבشَـم בنـבه عقـب بیآב روت تـآ خِعلی شیــکـ... کُتـلِت شـےِ .. (!)

دوست داشتن تو، هوس نیست...

 كه باشد و نباشد

 نفس است

 تا كه

 باشم... باشی ...باشد 

دوستت دارم بی بهانه

چشمان عروسکم را می گیرم

نمی خواهم مثل من ببیند و حسرت بکشد

می ترسم بهانه گیر شود …!

تا آخر عمرتم اگه تنها موندی مهم نیست...

فقط نذار به جایی برسی که تو آغوش کسی...

به یاد کسه دیگه ای "بخوابی"....

بالاخره...

یک روزی . . .

بسلامتـــــــے روزے ڪـہ بے اجازـہ لختҐ میڪنטּ و 1 غریبـہ منو میشورـہ


و بقیـہ بے اجازـہ از پشت شیشـہ نگاҐ میڪنטּ 


بسلامتــــــے روزے ڪـہ واسـہ لباسҐ ازҐ


اجازـہ نمیگرטּ و یڪ پارچـہ سفیــــــــــــב تنـــــــــــҐ میڪـــنـــــــــטּ ... 


بسلامتـــــــے روزے ڪـہ بستگانҐ بیشتر از 10نفر نیستـــטּ 


و منو رو سرشوטּ گذاشتטּ و פــــلوا פـــــــلوا میڪنטּ


و وقتــــــــے پیششوטּ بوבҐ تیڪـہ تیڪـہ اҐ میڪرבن... 


بسلامتے روزے ڪـہ عجلـہ בارטּ از بــــבטּ سرב راحـــــــــــت شـــטּ 


و شتابــــــــــاטּ میزارنҐ توے نعشڪش ... 


بسلامتے روزے ڪـہ واسـہ تو قبر گزاشتن 2نفرم بـــــــــہ زحمت میوفتــטּ


ڪ تو قبر جاشҐ بسلامتے روزے ڪـہ همـہ بـہ تنهایے و رختخواب جـــבیــבҐ نگاـہ 


میڪنـــטּ بسلامتے روزے ڪـہ یـہ بنבـہ פֿـבا واسـہ پنهاטּ ڪرבنҐ بـہ زحمت میوفتـہ


و با عرق روҐ פֿـاڪــــــــ میریزه... 

 ᓄـךּ یــهـ آدᓄ لالـᓄ ڪهـ زیــاد حرفاـᓄ 

 یــهـ ᓄـعتاد لعنتیـ بهـ سیــگار ᓄـگنا 
  

@خَـ ـطـ ـاب بـ ـِه هَمِه رِفیقـ ـآم


رفیـقام همه چیــزشون خاصه

لبخندشون

گریه هاشون

تیپشون


رفتارشون

اخلاقشون

احساساتشون

دوست داشتنشون

اینا مخاطب نبودن که خاص باشن ، خاص بودن که مخاطب شدن...



رِفیقــــــــــایِ مَن تَکَن

#||| zEndeh BAd Marg|||#

 

بيــــا و بـــا همـــان غــــرورِ مــــردانـــه اتــــ . . .

از در و ديـــوار گـــلايه کــن

اصـــلا بـگو چـــرا گلــدانِ کنــارِ پنـــجره کـــج شــده . . .

بـــگـو کتــريِ چــاي خـــودش را کشــت . . .

بيـــا و بگــذار مـــن دســت بــه دورِ گــردنــت بيــــانــدازم

در چشمـــانــت نــگاه کنــم...

و آرام بگـــويـــم :

" مـــردِ مغـــــــرورِ لجـبـــــازِ مــــــن . . .

مــن هــــم دلـــ?ــــم بـــرايـــت تنــــگ شــــده . . . "

اين ها که تا اخمي مي کنند

تا دادي مي زنند

تا هوايِ حوصله ابري مي شود

کاسه کوزه ها را مي شکنند 

و راهيِ رفتن مي شوند . . .

هيچ نمي فمهند از لذتِ زن بودن

برايِ مردي که با تمامِ غرورش 

" دلتنگ " مي شود

هيچ نمي فهمند از لذتِ مرد بودن

برايِ زني که با تمامِ محکم بودنش

دلش يک آغوشِ امن مي خواهد . . .

دختر باس هم خوشگل باشه. . .

هم لجباز باشه. . .

هم باحال باشه. . .

هم تخس باشه. . .

هم یه نمه پـــــــــــــررو باشه. . 

رفیق فابریک باس:
پر رو باشه
گرم و سرد باشه
پایه باشه
بی اعصاب باشه که دم به دقیقه فحشت بده تو هم اینطوری -_-
شوخ باشه
باحال باشه
یکی بزنه رو بازوت و بگه چه خبرا دیوونه!؟
به دل نگیره حرفاتو
به منظور بد نگیره
شخصیت باشه
سپرت باشه
هیچوقت پشتتو خالی نکنه..
امم دیگه دیگه خاص باشه
من این رفیقارو دارم

 مــــا کـــه قــراره (پـــــــَـروانـه)شیــــــــــــــم... 

 بــــذار دنــــــیا تـا میخـــــــــــــواد (پـیلـــــــــــــــه)کــــــنه! 

^{خاطر ناموس میمردند.}

^{واقعا کجاست}

^{چند شب پیش با خانواده رفتیم ناهارخوران بالاتر از هتل باباطاهر رفتیم و نشستیم بعد از حدودا یک ساعت صدای فریاد خانومی رو شنیدیم که از داخل تاریکی جنگل می گفت منو از دست این ادما نجات بدید واقعا چه کنیمممممممممممممممممممممم}

^{سر اخرم خودمون رفتیم . برعکس 2هفته زندان بودیم تا اون خانوم از شوک در بیاید. خوشحالم که نذاشتیم بهش تجاوز شه}

^{خدایا چ کنیم.......}

سلامتیه دوتا اشک ..........
یکی اشکی که عروس وسط رقص ریخت و همه گفتن اشک شوقه

و یکی اشکی که ده متر اونور تر از چشم جوونی سرازیر شد که داشت به عروس آرزوهاش نگاه میکرد که بخاطربی_پولی نتونست بهش برسه

روزی مردی، عقربی را دید که درون آب دست و پا میزند، 
او تصمیم گرفت عقرب را نجات دهد، 
اما عقرب انگشت اورا نیش زد. 
مرد باز هم سعی کرد تا عقرب را از آب بیرون بیاورد، 
اما عقرب بار دیگر او را نیش زد. 
رهگذری او را دید و پرسید: 
برای چه عقربی را که نیش میزند نجات میدهی؟ 
مرد پاسخ داد: این طبیعت عقرب است که نیش بزند ولی طبیعت من این است که عشق بورزم. 

گفت : کــــه چــــی ؟ هی جــــانباز جــــانباز ، شـــهید شـــــهید!

اصــــلا به ما چــــه .. میخواســــــتن نـــــرن .... کسی مجبـــــورشون نـــــکرده بـــــود که !

گفــــتم : چرا اتـــــــفاقا ... مجبــــــورشون مــــیکرد !

گفت : کـــــــی ؟!!

گفتم : هـــــمون که تــــــو نــــداریش ...

گفت : مـــــن نــــدارم؟! ..... چی رو ؟!

گــــــــــفتم : غیــــــــــــرت ! ....